У Берасці актывісты грамадскай арганізацыі «Вольны горад» раздавалі ля польскага консульства буклеты, пра тое, якім чынам Малы памежны рух працуе ў нашых суседзяў — ва Украіне і Расеі. І ў нас жыхары Берасця, Маларыты, Пружанаў, Камянца маглі б наведваць Польшчу без візаў, калі б беларускі бок не зацягваў ратыфікацыю дамовы, кажа актывістка «Вольнага гораду» Паліна Шарэнда-Панасюк:
— Каля польскага кансуляту звычайна збіраецца вялізная чарга ў некалькі сотняў чалавек. І гэтыя сотні людзей стаяць практычна кожны дзень і кожны з іх плаціць даволі вялікія грошы. Мяркую, большасць з іхй і не падазраюць, што ёсць такі Малы памежны рух, якім людзі, што жывуць у прымежных раёнах, могуць скарыстацца.
Пакуль мажлівасць наведваць краіну-суседку без візаў ёсць толькі ў тых беларусаў, якія жывуць на мяжы з Латвіяй.
Малы памежны рух дазваляе жыхарам памежнай тэрыторыі наведваць адпаведную тэрыторыю суседняй краіны. Для гэтага не патрэбна віза, а толькі спецыяльнае пасведчанне.
Малы памежны рух многія эксперты называюць першым крокам на шляху да бязвізавай прасторы. У выпадку Беларусі памежны рух магчымы ў трох накірунках – Латвіі, Літвы і Польшчы.
Каб лічыцца жыхаром памежжа, трэба пражыць на памежнай тэрыторыі альбо 1 год (у выпадку з Латвіяй і Літвой), альбо 3 гады (у выпадку з Польшчай). Пасведчанне можа атрымаць любы жыхар памежжа, які дакументальна пацвердзіць неабходнасць часта наведваць памежную зону суседняй дзяржавы. Пасведчанне выдаецца тэрмінам ад 1 да 5 гадоў і каштуе 20 еўра.
1 снежня 2010 года былі падпісаныя ўсе неабходныя дакументы для пачатку МПР паміж Беларуссю і Польшчай. На практыцы рух не працуе і дагэтуль. Беларускі бок звяртае ўвагу на “антыбеларускія настроі кіраўніцтва Польшчы”.
Падпісаць петыцыю з заклікам паскорыць увядзенне МПР з Польшчай